Time flies when youre having fun on Aruba!
Blijf op de hoogte en volg Shannen
21 April 2016 | Aruba, Oranjestad
Bon noche!
Hier op Aruba is het nu 20.00 uur in de avond, jullie liggen allemaal zo goed als al lekker te slapen. Weltrusten!
Nu is het dan alweer 20 april en we zijn weer vele ervaringen rijker hier op Aruba. De afgelopen weken is mijn familie over gekomen naar Aruba en wat hebben we een ongelofelijk leuke tijd samen beleefd! Thankyou Mom Dan, Maine & Alex.
We hebben heerlijke stranddagen gehad, zijn lekker uiteten geweest en hebben wat genoten van de cultuur. Ik zal beginnen bij de cultuur. Altijd als wij op vakantie gaan vinden we het leuk om wat cultuur mee te krijgen van een land. Nou dat hebben we hier zeker beleefd hé! haha
Cultuurdag 1.
Pap had een boodtripje geregeld. We keken hier al eventjes naar uit en ik kon op mijn werk iets eerder stoppen. Eenmaal aagekomen op het strand konden wij om half vier in het bootje. Toen kwam het bootje aan. Het was een wat kleiner bootje, maar ach alles wat vaart is goed. We zijn tenslotte op Aruba en Aruba bekijken vanaf de zee is prachtig, hebben we gehoord. We stapten in het bootje en WAUW wat een prachtig uitzicht. We vaarden met enige snelheid over de golven. Ondertussen hoorden we onze kapitein wat rommelen via zijn telefoon. Ik versta wat papiamento maar dit was niet te begrijpen.
We vaarden en vaarden.....
Oja wij wilde graag richting Palm Island, want dit schijnt super mooi te zijn. Veel Palmen en een prachtig strand midden op zee. Normaal deed de boot dit niet, maar ach voor de Bartolini's. Wij dus richting Palm Island. Veel mooie foto's gemaakt. We vaarden nog langs de cruise schepen, oranjestad, savaneta en nog veel meer. Prachtig!
We gingen de boot aanleggen en konden we na zo'n 35 minuten varen eindelijk gaan snorkelen. Na zo'n 15 minuten in het water te hebben gelegen moesten we weer terug varen. Want het was tijd om terug te gaan en anders moesten we bij gaan betalen. Oke'!!???
Wij terug varen, maar de kapitein trok wat scheve gezichten en we hoorden de motor van de boot wat stommelen en stotteren. Mams maakte weer een leuke zeeuwse opmerking, Goh zou wat zijn hé als we midden op zee stil stonden! We vaarden wat dichter bij de kant opeens. Af en toe die motor, ik hield me hart al een beetje vast want ik dacht, wat nou als we echt midden op zee komen stil te staan. Ja dan hebben we dus een flink probleem. We vaarden terug rond 17.00 uur en binnen een paar uurtjes gaat de zon al onder op Aruba, dus dan is het pikken donker. Maar alle gekkigheid op een stokje toch?
Grr, poef poef poef...................
Iedereen keek elkaar eventjes verbaasd en geschrokken aan? We hoorden de kapitein in het papiamento met zijn ventje praten en wij dan??? We gingen al vanalles bedenken natuurlijk. HUH is die motor nu echt uit gevallen. Nee nee. Uh JAWEL!? ' En ja hoor daar stonden we dan stil op zee op Aruba niet aan de kant, ofja toch een klein beetje. Drama drama. Dat ventje sprong in het water en ging hulp roepen. De kapitein keek ons wat geschrokken aan en hij was er niet zo blij mee. Blijkbaar wist hij dat deze boot niet meer zo goed was, maar op verzoek van zijn baas kon hij er toch mee varen. Hij legde ons even uit dat we met spullen en al in het water moesten springen en naar de kant moesten gaan zwemmen. Zwemmen??? No way! 30 minuten later....... 40 minuten later... 60 minuten later.... Maine en ik gingen maar even sunset foto's maken! Ojawel alles kan, wat is er nu aan om een uur lang op een klein bootje midden op zee te zijn met zo'n 7 mensen. We wisten nog steeds niet veel alleen dat er hulp was gebeld. Toen kwam de politie aanvaren met zwaailichten. En jawel de politie heeft ons naar de kant getrokken, wat een gedoe. Vervolgens was er een auto gekomen om de boot en ons mee te kunnen vervoeren terug naar Palm beach. We zaten namelijk zo'n 30 minuten ver nog. Vervolgens ons uit de boot geholpen en onze spullen in de auto gezet. Toen de boot op de aanhangwagen gezet. Zo nu in de auto en terug naar huis eindelijk. mmmmmm er was niet genoeg plaats in de auto. Wat? Oke en nu. Kom maar in de boot terug. Dit ga je niet menen hé? Ojawel en toen gingen de Bartolini's in een boot rijdend over de weg! Iedereen keek ons aan en had natuurlijk nog nooit zoiets gezien. We hebben veel gelachen erom, maar het was natuurlijk erg gevaarlijk, zei ons pap!
Toen waren we weer veilig.
Cultuurdag 2.
Paps heeft een jeep geregeld dus we gaan lekker touren rond Aruba. We begonnen op de verharde wegen, vervolgens de onverharde wegen kwamen we tegen en eindigden in de rotsen. (haha)
Ik had van te voren iedereen al gewaarschuwd, het is geen weg zoals in Nederland hier. Dit is wat ja, hoe kan ik het noemen, onverharder dan we in Nederland kennen. We zijn naar de Natural Bridge geweest, Goudmijn, Alto Vista en natural Park en we kwamen ook aan bij de Natural Pool.
Maar hoe?!
Het was een bij zijn momentje hoor, maar wat heb ik gelachen. Ik had dit ritje namelijk al 3 keer mee gemaakt en mijn familie voor de 1e keer. Het was 1 drama. Over rotsen rijden, Treden op eigen risico stond er overal en er stond je mag niet harder rijden dan 20 km per uur. Toen paps dat zag dacht hij heel eventjes waar ben ik aan begonnen.
Het rijden naar beneden ging wel goed vond ik, na wat flinke hobbels, rotsen, gekkigheid, gillen en lachen na. Verder in details ga ik maar niet treden. Toen gingen we de Natural Pool bekijken. Er waren veel mensen aan het zwemmen, maar daar heb ik geen goede ervaringen mee gehad dus vond het maar niets. Toen moesten we nog terug naar boven. Toen reden we gelukkig achter een jeeptour aan, zodat we er weer veilig uit konden rijden. Haha wat een ervaring natuurlijk, maar na zo'n 3 x heb ik het wel gezien. Geen gehobbel meer voor mij!
Gister dan het laatste etentje gehad met me ouders en net mijn ouders weer af gezet bij het Airport. Tot over een klein maandje!
Daarnaast was het werken bij YMCA ook weer erg leuk en interessant. We hebben weer een cursus van Concious Discipline gevolgd, wat erg leerzaam is. In deze cursus worden de werknemers getest op reflectie van zichzelf, de kinderen en de organisatie. Iedereen krijgt taken dus je bent actief bezig en we doen gezamenlijk oefeningen, die je uiteindelijk ook met de kinderen zou kunnen uitvoeren. Met deze oefeningen heb ik op de HZ ook gewerkt, dus kwamen voor mij bekend voor. Leuk dat ze dit in Aruba ook zo zien en hiermee werken.
Daarnaast ben ik ook jarig geweest!!
We hebben afgelopen weekend met een catamaran gevaren super leuk! Veel gesnorkeld, gelachen en gedanst.
Daarnaast is er deze week nog iets speciaals gebeurd.
De afgelopen tijd dat ik in Aruba zit, is het mij vooral op gevallen dat het leven op Aruba erg duur is. Vooral boodschappen doen en de gezonde levensstijl is hier ver te zoeken. In Nederland werk ik natuurlijk ook in de kinderopvang en jeugdhulp en daar is het van belang om een gezonde levensstijl te hebben. Hierbij hoort ook gezond voedsel als groente en fruit. Op Aruba is dit enorm duur omdat dit ingescheept moet worden vanuit anderen landen. Hierdoor is het voor bedrijven financieel goedkoper om ongezond voedsel aan te bieden. Zo krijgen de kinderen en jongeren hier dus geen groente of fruit tijdens snacktime, maar cornflacks, pizzabroodjes, boterhammen of koekjes. Als lunch nemen de kinderen warm eten mee als rijst met kip, spaghetti of zelfs een happymeal mee. In Nederland is het normaal om rond half vier een stukje fruit of groente te eten en achteraf nog een snoepje of een koekje. Dit kennen de kinderen en jongeren hier op Aruba niet. Omdat ik in mijn onderzoek bezig ben met de verschillen van een buurtcentrum in Nederland en Aruba, is dit zeker een punt waar verbetering in zou moeten komen, maar of dit financieel haalbaar is is de vraag. Daarnaast staat bij de YMCA Spirit, Mind en Body centraal.
Nu gaat mijn lieve paps YMCA sponsoren voor gezond voedsel en sportmateriaal! Super bedankt paps!
Hopelijk kan de YMCA hierdoor bijvoorbeeld een paar dagen of misschien 1 dag in de week een fruitdag inschakelen voor de kinderen en jongeren. Zodat zij ook een gezondelevenstijl kunnen creeëren. Wat vanuit Nederland erg belangrijk is. Mij lijkt het een super initiatief!
Nu is het ondertussen 21.00 en is het tijd om spaghetti te gaan eten, Jammie!
Lieve vriendinnetjes tot over 1 klein maandje! Missyouuuuuu
Ayo, Love Shan
Hier op Aruba is het nu 20.00 uur in de avond, jullie liggen allemaal zo goed als al lekker te slapen. Weltrusten!
Nu is het dan alweer 20 april en we zijn weer vele ervaringen rijker hier op Aruba. De afgelopen weken is mijn familie over gekomen naar Aruba en wat hebben we een ongelofelijk leuke tijd samen beleefd! Thankyou Mom Dan, Maine & Alex.
We hebben heerlijke stranddagen gehad, zijn lekker uiteten geweest en hebben wat genoten van de cultuur. Ik zal beginnen bij de cultuur. Altijd als wij op vakantie gaan vinden we het leuk om wat cultuur mee te krijgen van een land. Nou dat hebben we hier zeker beleefd hé! haha
Cultuurdag 1.
Pap had een boodtripje geregeld. We keken hier al eventjes naar uit en ik kon op mijn werk iets eerder stoppen. Eenmaal aagekomen op het strand konden wij om half vier in het bootje. Toen kwam het bootje aan. Het was een wat kleiner bootje, maar ach alles wat vaart is goed. We zijn tenslotte op Aruba en Aruba bekijken vanaf de zee is prachtig, hebben we gehoord. We stapten in het bootje en WAUW wat een prachtig uitzicht. We vaarden met enige snelheid over de golven. Ondertussen hoorden we onze kapitein wat rommelen via zijn telefoon. Ik versta wat papiamento maar dit was niet te begrijpen.
We vaarden en vaarden.....
Oja wij wilde graag richting Palm Island, want dit schijnt super mooi te zijn. Veel Palmen en een prachtig strand midden op zee. Normaal deed de boot dit niet, maar ach voor de Bartolini's. Wij dus richting Palm Island. Veel mooie foto's gemaakt. We vaarden nog langs de cruise schepen, oranjestad, savaneta en nog veel meer. Prachtig!
We gingen de boot aanleggen en konden we na zo'n 35 minuten varen eindelijk gaan snorkelen. Na zo'n 15 minuten in het water te hebben gelegen moesten we weer terug varen. Want het was tijd om terug te gaan en anders moesten we bij gaan betalen. Oke'!!???
Wij terug varen, maar de kapitein trok wat scheve gezichten en we hoorden de motor van de boot wat stommelen en stotteren. Mams maakte weer een leuke zeeuwse opmerking, Goh zou wat zijn hé als we midden op zee stil stonden! We vaarden wat dichter bij de kant opeens. Af en toe die motor, ik hield me hart al een beetje vast want ik dacht, wat nou als we echt midden op zee komen stil te staan. Ja dan hebben we dus een flink probleem. We vaarden terug rond 17.00 uur en binnen een paar uurtjes gaat de zon al onder op Aruba, dus dan is het pikken donker. Maar alle gekkigheid op een stokje toch?
Grr, poef poef poef...................
Iedereen keek elkaar eventjes verbaasd en geschrokken aan? We hoorden de kapitein in het papiamento met zijn ventje praten en wij dan??? We gingen al vanalles bedenken natuurlijk. HUH is die motor nu echt uit gevallen. Nee nee. Uh JAWEL!? ' En ja hoor daar stonden we dan stil op zee op Aruba niet aan de kant, ofja toch een klein beetje. Drama drama. Dat ventje sprong in het water en ging hulp roepen. De kapitein keek ons wat geschrokken aan en hij was er niet zo blij mee. Blijkbaar wist hij dat deze boot niet meer zo goed was, maar op verzoek van zijn baas kon hij er toch mee varen. Hij legde ons even uit dat we met spullen en al in het water moesten springen en naar de kant moesten gaan zwemmen. Zwemmen??? No way! 30 minuten later....... 40 minuten later... 60 minuten later.... Maine en ik gingen maar even sunset foto's maken! Ojawel alles kan, wat is er nu aan om een uur lang op een klein bootje midden op zee te zijn met zo'n 7 mensen. We wisten nog steeds niet veel alleen dat er hulp was gebeld. Toen kwam de politie aanvaren met zwaailichten. En jawel de politie heeft ons naar de kant getrokken, wat een gedoe. Vervolgens was er een auto gekomen om de boot en ons mee te kunnen vervoeren terug naar Palm beach. We zaten namelijk zo'n 30 minuten ver nog. Vervolgens ons uit de boot geholpen en onze spullen in de auto gezet. Toen de boot op de aanhangwagen gezet. Zo nu in de auto en terug naar huis eindelijk. mmmmmm er was niet genoeg plaats in de auto. Wat? Oke en nu. Kom maar in de boot terug. Dit ga je niet menen hé? Ojawel en toen gingen de Bartolini's in een boot rijdend over de weg! Iedereen keek ons aan en had natuurlijk nog nooit zoiets gezien. We hebben veel gelachen erom, maar het was natuurlijk erg gevaarlijk, zei ons pap!
Toen waren we weer veilig.
Cultuurdag 2.
Paps heeft een jeep geregeld dus we gaan lekker touren rond Aruba. We begonnen op de verharde wegen, vervolgens de onverharde wegen kwamen we tegen en eindigden in de rotsen. (haha)
Ik had van te voren iedereen al gewaarschuwd, het is geen weg zoals in Nederland hier. Dit is wat ja, hoe kan ik het noemen, onverharder dan we in Nederland kennen. We zijn naar de Natural Bridge geweest, Goudmijn, Alto Vista en natural Park en we kwamen ook aan bij de Natural Pool.
Maar hoe?!
Het was een bij zijn momentje hoor, maar wat heb ik gelachen. Ik had dit ritje namelijk al 3 keer mee gemaakt en mijn familie voor de 1e keer. Het was 1 drama. Over rotsen rijden, Treden op eigen risico stond er overal en er stond je mag niet harder rijden dan 20 km per uur. Toen paps dat zag dacht hij heel eventjes waar ben ik aan begonnen.
Het rijden naar beneden ging wel goed vond ik, na wat flinke hobbels, rotsen, gekkigheid, gillen en lachen na. Verder in details ga ik maar niet treden. Toen gingen we de Natural Pool bekijken. Er waren veel mensen aan het zwemmen, maar daar heb ik geen goede ervaringen mee gehad dus vond het maar niets. Toen moesten we nog terug naar boven. Toen reden we gelukkig achter een jeeptour aan, zodat we er weer veilig uit konden rijden. Haha wat een ervaring natuurlijk, maar na zo'n 3 x heb ik het wel gezien. Geen gehobbel meer voor mij!
Gister dan het laatste etentje gehad met me ouders en net mijn ouders weer af gezet bij het Airport. Tot over een klein maandje!
Daarnaast was het werken bij YMCA ook weer erg leuk en interessant. We hebben weer een cursus van Concious Discipline gevolgd, wat erg leerzaam is. In deze cursus worden de werknemers getest op reflectie van zichzelf, de kinderen en de organisatie. Iedereen krijgt taken dus je bent actief bezig en we doen gezamenlijk oefeningen, die je uiteindelijk ook met de kinderen zou kunnen uitvoeren. Met deze oefeningen heb ik op de HZ ook gewerkt, dus kwamen voor mij bekend voor. Leuk dat ze dit in Aruba ook zo zien en hiermee werken.
Daarnaast ben ik ook jarig geweest!!
We hebben afgelopen weekend met een catamaran gevaren super leuk! Veel gesnorkeld, gelachen en gedanst.
Daarnaast is er deze week nog iets speciaals gebeurd.
De afgelopen tijd dat ik in Aruba zit, is het mij vooral op gevallen dat het leven op Aruba erg duur is. Vooral boodschappen doen en de gezonde levensstijl is hier ver te zoeken. In Nederland werk ik natuurlijk ook in de kinderopvang en jeugdhulp en daar is het van belang om een gezonde levensstijl te hebben. Hierbij hoort ook gezond voedsel als groente en fruit. Op Aruba is dit enorm duur omdat dit ingescheept moet worden vanuit anderen landen. Hierdoor is het voor bedrijven financieel goedkoper om ongezond voedsel aan te bieden. Zo krijgen de kinderen en jongeren hier dus geen groente of fruit tijdens snacktime, maar cornflacks, pizzabroodjes, boterhammen of koekjes. Als lunch nemen de kinderen warm eten mee als rijst met kip, spaghetti of zelfs een happymeal mee. In Nederland is het normaal om rond half vier een stukje fruit of groente te eten en achteraf nog een snoepje of een koekje. Dit kennen de kinderen en jongeren hier op Aruba niet. Omdat ik in mijn onderzoek bezig ben met de verschillen van een buurtcentrum in Nederland en Aruba, is dit zeker een punt waar verbetering in zou moeten komen, maar of dit financieel haalbaar is is de vraag. Daarnaast staat bij de YMCA Spirit, Mind en Body centraal.
Nu gaat mijn lieve paps YMCA sponsoren voor gezond voedsel en sportmateriaal! Super bedankt paps!
Hopelijk kan de YMCA hierdoor bijvoorbeeld een paar dagen of misschien 1 dag in de week een fruitdag inschakelen voor de kinderen en jongeren. Zodat zij ook een gezondelevenstijl kunnen creeëren. Wat vanuit Nederland erg belangrijk is. Mij lijkt het een super initiatief!
Nu is het ondertussen 21.00 en is het tijd om spaghetti te gaan eten, Jammie!
Lieve vriendinnetjes tot over 1 klein maandje! Missyouuuuuu
Ayo, Love Shan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
